The Messenger of Allah (s) said:
«كُلُّ طَعامٍ لا يُذْكَرُ اِسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ، فَاِنَّما هُوَ داءٌ وَ لا بَرَكَةَ فيهِ»
‘Every food on which the Name of Allah is not mentioned is (a cause of) disease and is devoid of barakah (blessing).’
Source: Kanz al-ʿUmmāl,15: 238
Imam Ali (peace be upon him) said:
«اَلصِّحَّةُ اَفْضَلُ النِّعَمِ»
‘Health is the best of blessings.’
Source: Ghurar al-Ḥikam, Hadith 1050.
امام رضا علیه السلام فرمودند:
إنَّ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعالی لَمْ یُبِحْ اَکْلاً وَ لا شُرْبا اِلاّ ما فیهِ الْمَنْفَعَةُ وَ الصَّلاحُ وَ لَمْ یُحَرِّالَکْفَرِّمْ اِلاَّ ما فِیهِ. ُلُّ نافِعٍ مُقَوٍّ لِلْجِسْمِ فیهِ قُوَّةٌ لِلْبَدَنِ فَهُوَ حَلالٌ وَ کُلُّ مُضِرٍّ یَذْهَبُ فَالْقُوَّةِ.
«همانا خداوند تبارک و تعالی غذا و آشامیدنی را جایز نگذاشته جز آن چه در آن منفعت و خیر باشد و نهی نکرده مگر از آن چیزی که ضرر و زیان و فساد داشته باشد، پس هر سودمندی که بدن را تقویت کند حلال است. و هر چیز مضری که ضعیف کند یا بکشد، حرام است».
مستدرک الوسائل، 16: 333.
امام علی علیه السلام فرمود:
اَلْمَعِدَةُ بَیْتُ الادواءِ وَ الْحِمیَةُ رَأسُ الدَّواءِ، وَ عَوِّدْ كُلَّ بَدَنٍ ما اعْتادَ. لاصِحَّةَ مَعَ النَّهَمِ.
«معده خانه هر دردی است و کنترل غذای سرچشمه است، به هر بدنی که به آن عادت کرده‌اید به سلامتی و پرخوری با هم نیست».
بحارالانوار، ج 1، ص 138. 59، ص. 268.
Imam al-Kāẓim, peace be upon him, advised:
اِدْفَعوا مُعالَجَةَ الاَطِبّاءِ مَا انْدَفَعَ الدّاءُ عَنْكُمْ، فَاِنَّهُ بِمَنْزِلَةِ الْبِناءِ قَليلُهُ يَجُرُّ اِلى كَثيرِة.
“Refrain from seeking medical treatment when the illness is kept at bay, for treatment is akin to building; a little of it leads to much.”
ʿIlal al-Sharāyiʿ 465
The Commander of the Faithful, Imam ʿAli (peace be upon him):
مَن تَطَبَّبَ فَلیَتَّقِ اللهَ، وَ لیَنَصَح وَ لیَجتَهِد
“Whoever practices medicine should be mindful of God, offer sincere advice, and exert effort.”
Biḥār al-Anwār, volume 62, p. 74
از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است:
صِیَامُ شَعْبَانَ ذُخْرٌ لِلْعَبْدِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ یُکْثِرُ الصِّا. حَ اللهُ لَهُ أَمْرَ مَعِیشَتِهِ وَ کَفَاهُ شَرَّ عَدُوِّهِ وَ إِنَّ أَدْنَی مَا یَکُونُ لِمَنْ یَصُومُ یَوْماً شَرَّ عَدُوِّهِ. الْجَنَّةُ
«روزه شعبان گنجی است برای بنده در روز قیامت، و هیچ بنده ای روزه را در شعبان زیاد نمی کند مگر اینکه خداوند روزی او را اصلاح می کند و او را از شر دشمنش بسنده می کند. و به راستی کمترین چیزی که برای روزه‌دار شعبان می‌تواند داشته باشد واجب شدن بهشت بر اوست».
امالی نوشته شیخ الصادوق، 16
The Messenger of Allah (s) said:
إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الْأَخْلَاقِ.
I have been sent to perfect the noble manners.
Makarim al-Akhlaq, p. 8.
مَن أَرادَ أَن لا يُوذيَهُ مِعدَتُهُ فَلا يَشرَب بَينَ طَعامِهِ ماءً؛
هر كس مى خواهد معده اش آزارش ندهد، در بين غذا آب نخورد.
طب الرضا(ترجمه امیر صادقی) ص258 – بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 59، ص323
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ علیه السلام لِلْحَسَنِ ابْنِهِ علیه السلام يَا بُنَيَّ أَ لَا أُعَلِّمُكَ أَرْبَعَ خِصَالٍ تَسْتَغْنِي بِهَا عَنِ الطِّبِّ فَقَالَ بَلَى يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ لَا تَجْلِسْ عَلَى الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ جَائِعٌ وَ لَا تَقُمْ عَنِ الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ تَشْتَهِيهِ وَ جَوِّدِ الْمَضْغَ وَ إِذَا نِمْتَ فَاعْرِضْ نَفْسَكَ عَلَى الْخَلَاءِ فَإِذَا اسْتَعْمَلْتَ هَذَا اسْتَغْنَيْتَ عَنِ الطِّب
در سفارشى به فرزند خود امام مجتبى عليه السلام فرمودند: فرزندم! آيا چهار نكته به تو نياموزم كه با رعايت آنها از طبيب بى نياز شوى؟ عرض كرد: چرا، اى اميرالمؤمنان. حضرت فرمودند: تا گرسنه نشده اى غذا نخور و تا اشتها دارى از غذا دست بكش و غذا را خوب بجو و قبل از خوابيدن قضاى حاجت كن. اگر اين نكات را رعايت كنى، از مراجعه به طبيب بى نياز مى شوى.
خصال ص 229