اهمیت و اثر روزه ماه شعبان در دنیا و آخرت

از امام صادق(ع) نقل شده است:
«صِيَامُ شَعْبَانَ ذُخْرٌ لِلْعَبْدِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يُكْثِرُ الصِّيَامَ فِي شَعْبَانَ إِلَّا أَصْلَحَ اللهُ لَهُ أَمْرَ مَعِيشَتِهِ وَ كَفَاهُ شَرَّ عَدُوِّهِ وَ إِنَّ أَدْنَى مَا يَكُونُ لِمَنْ يَصُومُ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أَنْ تَجِبَ لَهُ الْجَنَّةُ»؛
روزه ماه شعبان، ذخیره قیامت است.
هر بنده‌ای در ماه شعبان زیاد روزه بگیرد، خداوند کار زندگیش را اصلاح می‌کند و شر دشمنش را از او دفع می‌کند.
کمترین ثواب کسی که یک روز از ماه شعبان روزه بگیرد این است که بهشت بر او واجب می‌شود.
أمالی(صدوق): ۱۶