امام رضا(عليه السلام): إنَّ اللهَ تَبارَكَ وَ تَعالى لَمْ يُبِحْ اَكْلاً وَ لا شُرْبا اِلاّ ما فيهِ الْمَنْفَعَةُ وَ الصَّلاحُ وَ لَمْ يُحَرِّمْ اِلاّ ما فيهِ الضَّرَرُ وَالتَّلَفُ وَالْفَسادُ، فَكُلُّ نافِعٍ مُقَوٍّ لِلْجِسْمِ فيهِ قُوَّةٌ لِلْبَدَنِ فَهُوَ حَلالٌ وَ كُلُّ مُضِرٍّ يَذْهَبُ بِالْقُوَّةِ أوْ قاتِلٍ فَحَرامٌ؛ خداوند تبارك و تعالى هيچ خوردنى و نوشيدنى را […]
حضرت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام): اَلْمَعِدَةُ بَيْتُ الاَدواءِ وَ الْحِميَةُ رَأسُ الدَّواءِ، وَ عَوِّدْ كُلَّ بَدَنٍ مَا اعْتادَ. لاصِحَّةَ مَعَ النَّهَمِ؛ معده؛ خانه‌ی دردهاست و پرهيز، بهترين درمان است. هر بدنى را به همان كه خو گرفته، عادت دهيد (احتمالا منشا مثل معروف ترک عادت موجب مرض است، این روایت باشد). با پرخورى، تندرستى نخواهد بود. بحارالأنوار ۵۹: […]
امام كاظم(علیه‌السلام): اِدْفَعوا مُعالَجَةَ الاَطِبّاءِ مَا انْدَفَعَ الدّاءُ عَنْكُمْ، فَاِنَّهُ بِمَنْزِلَةِ الْبِناءِ قَليلُهُ يَجُرُّ اِلى كَثيرِة؛ تا زمانى كه بيمارى، جدی با شما درگير نشده، درگير معالجه طبيبان نشويد، كه درمان، همانند ساختمان است كه مقدار كمى از آن، شخص را به مقدار فراوانش مى‌كشاند. علل الشرايع: ۴۶۵
حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام): «مَن تَطَبَّبَ فَلیَتَّقِ اللهَ، وَلیَنَصَح وَلیَجتَهِد»؛ هر كس طبابت کند، بايد كه از خدا بترسد، و خيرخواه باشد و (برای درمان بیماران) تلاش کند. بحار الأنوار ۶۲: ۷۴
از امام صادق(ع) نقل شده است: «صِيَامُ شَعْبَانَ ذُخْرٌ لِلْعَبْدِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يُكْثِرُ الصِّيَامَ فِي شَعْبَانَ إِلَّا أَصْلَحَ اللهُ لَهُ أَمْرَ مَعِيشَتِهِ وَ كَفَاهُ شَرَّ عَدُوِّهِ وَ إِنَّ أَدْنَى مَا يَكُونُ لِمَنْ يَصُومُ يَوْماً مِنْ شَعْبَانَ أَنْ تَجِبَ لَهُ الْجَنَّةُ»؛ روزه ماه شعبان، ذخیره قیامت است. هر بنده‌ای در ماه شعبان […]
رسول خدا(ص) فرمود: إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الْأَخْلَاقِ. به راستی که من برای کامل کردن ارزشهای اخلاقی مبعوث شده‌ام. مکارم الاخلاق: ص۸