حدیث (12) پيامبر صلى ا‏لله‏ عليه ‏و ‏آله :
 اَلسَّعيدُ مَنِ اخْتارَ باقِيَةً يَدومُ نَعيمُها على فانيَةٍ لا يَنفَدُ عَذابُها وَ قَدَّمَ لِما يَقدِمُ عَلَيهِ مِمّا هُوَ فى يَدَيهِ قَبلَ أن يُخَلِّفَهُ لِمَن يَسعَدُ بِإنفاقِهِ وَ قَد شَقىَ هُوَ بِجَمعِهِ؛
خوشبخت كسى است كه سراى باقى را كه نعمتش پايدار است بر سراى فانى كه عذابش بى ‏پايان است برگزيند و از آنچه در اختيار دارد براى سرايى كه به آنجا مى ‏رود پيش فرستد قبل از آن‏كه آنها را براى كسى بگذارد كه او با انفاق آن خوشبخت مى ‏شود ولى خودش با گردآورى آن (دارايى‏ها) بدبخت شده است.
اعلام الدّين فی صفات المومنین ص 345