“The Importance and Effect of Fasting in the Month of Sha’ban in this World and the Hereafter”

از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است:
صِیَامُ شَعْبَانَ ذُخْرٌ لِلْعَبْدِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ یُکْثِرُ الصِّا. حَ اللهُ لَهُ أَمْرَ مَعِیشَتِهِ وَ کَفَاهُ شَرَّ عَدُوِّهِ وَ إِنَّ أَدْنَی مَا یَکُونُ لِمَنْ یَصُومُ یَوْماً شَرَّ عَدُوِّهِ. الْجَنَّةُ
«روزه شعبان گنجی است برای بنده در روز قیامت، و هیچ بنده ای روزه را در شعبان زیاد نمی کند مگر اینکه خداوند روزی او را اصلاح می کند و او را از شر دشمنش بسنده می کند. و به راستی کمترین چیزی که برای روزه‌دار شعبان می‌تواند داشته باشد واجب شدن بهشت ​​بر اوست».
امالی نوشته شیخ الصادوق، 16